الکتروموتور هواکش ضد انفجار به چه علت یکی از مهم ترین بخش های فن های صد انفجار می باشد؟ ابتدا مختصری در خصوص ناحیه احتراق توضیح می دهیم:
انفجار در الکتروموتور در ناحیه مرزی موتور با محیط بیرون با توجه به افزایش دمای الکتروموتور به میزان دمای احتراق صورت می پذیرد. این میزان دما می تواند بر روی مواد قابل اشتعال تاثیر بگذارد و موجب انفجار در محیط شود.
گرم ترین محدوده فضایی در یک منطقه مشتعل شده ناحیه احتراق می باشد. احتراق با سرعت های مختلفی صورت می گیرد.
معیار مناسب برای سرعت احتراق نسبت میزان مواد قابل اشتعال و میزان هوا ( اکسیژن ) در محیط می باشد.
پارامتر دیگری که در سرعت احتراق دخیل می باشد را می توان خوب مخلوط شدن و نحوه توزیع مناسب این دو عامل ( مواد قابل احتراق و اکسیژن) دانست.
واحدی که برای سرعت احتراق مشخص شده است Cm/S می باشد. سرعت احتراق یک افزایش فشار با صدای بسیار کم تولید می کند.
حالت های مختلف احتراق به صورت زیر می باشد:
حالت اول: در زمان قبل از انفجار در هنگامی که دمای محیط به نزدیکی دمای انفجار می رسد مخلوط مواد قابل اشتعال به شکل دفع ذباله می سوزد که در اصطلاح به آن Deflagration می نامند.
حالت دوم: در این حالت احتراق با سرعتی بیشتر رخ می دهد که بر حسب m/S اندازه گیری می شود. در این حالت تمام فرآیندد احتراق بطور کامل ناپایدار می باشد.
در این صورت فشار در حدود ۳ تا ۱۰ بار افزایش پیدا می کند. و با افزایش فشار، صدای مربوط به احتراق نیز بالا می رود بطوریکه این صدا می تواند گوشخراش باشد.
این صدا از انبساط گازها در اثردمای احتراق بالا بوجود می آید. به این حالت Explosion می نامند.
حالت سوم: در این حالت سرعت احتراق بسیار بالا می باشد بطوریکه برحسب Km/s اندازه گیری می شود. به این حالت Detonation می نامند.
در این وضعیت فشار به میزان ۲۰ با ر افزایش می یابد که علت آن تجزیه لحظه ای مواد قابل اشتعال می باشد. این اتفاق موجب می شود که صدای خیلی خیلی مهیبی تولید شود.
– جایگزینی مواد غیر قابل اشتعال و انفجار با مواد قابل انفجار
– محدود کردن و تغلیظ مواد قابل انفجار و اشتعال
– کاهش میزان اکسیژن در محیط قابل انفجار
– افزایش گازهای بی اثر در محیط قابل انفجار
– استفاده از سیستم های تهویه
با توجه به این نکته مهم که پیشگیری از شرایط خطرزا و تولید کننده خطر بهترین و راحت ترین راه حل نسبت به خود خطر می باشد بهتر است شرایط را برای جلوگیری از وقع جرقه و انفجار فراهم آوریم.
در این شرایط می توان با جلوگیری از تشکیل فضای انفجاری از وقوع این مهم جلوگیری و پیشگیری نمود.
این وضعیت را به عنوان حفاظت اولیه در مقابل انفجار نامید. برای داشتن یک اشتعال و انفجار لازم است سه عامل اصلی اکسیژن و مواد سوختی و قابل اشتعال و حرارت تامین شوند.
برای این کار در قدم اول باید موادی را که قابلیت اشتعال و انفجار در چنین محیط های قابل انفجاری را ندارند با مواد قابل اشتعال و انفجاری جایگزین نماییم.
به عنوان مثال می توان حلال هایی چون آب و مواد غیر قابل اشتعال را بجای حلال های قابل اشتعال جایگزین نمود.
و یا از مواد پرکننده غیر قابل اشتعال بجای پرکننده های پودری قابل اشتعال استفاده کرد. در بسیاری از موارد در هنگام کار با مواد قابل اشتعال، دمای اشتعال به میزان قابل قبولی پایین تر از دمای محیط و دمای کار قرار دارد.
برای اینکه ایمنی لازم برای جلوگیری از انفجار را داشته باشیم بایستی اختلاف دمایی وجود داشته باشد.
یکی دیگر از راه حل های پیشگیری را می توان محدود کردن و تغلیظ مواد قابل اشتعال در نظر گرفت.
در این حالت میزان تمرکز مواد قابل اشتعال بایستی زیر بیشترین حد انفجار نگه داشته شود. در شرایطی که محیط مملو یا اشباع از بخارات می باشد بوسیله انتخاب شرایط مناسب برای کلیه تجهیزات می توان این مهم را کنترل نمود.
در واقعیت میزانی که برای محدود کردن تغلیظ بکار گرفته می شود در دامنه ای بین صفر و پایین تر از حد انفجار می باشد.
راه حل دیگر کاهش حجم اکسژن در محیط می باشد که در صورتیکه میزان حجم اکسیژن از ۱۰ درصد، این فضا دیگر قابلیت و استعداد انفجار را نخواهد داشت. در چنین شرایطی میزان حجمی گازهای بی اثر به گازهای قابل اشتعال حداقل ۲۵ درصد می باشد.
با استفاده از سیستم تهویه نیز می توان از تشکیل شدن فضای قابل اشتعال جلوگیری وو پیشگیری نمود.این سیستم تهویه بایستی یک سیستم تهویه پایداری باشد.
باید این نکته را نیز مد نظر قرار داد که سیستم تهویه پایدار زمانی می تواند در یک محیط از انفجار پیشگیری کند که امکان تخمین میزان حداکثر گازها و بخارات قابل اشتعال موجود باشد و نیز موقعیت منابع تولید کننده نیز کاملا مشخص باشد.
بایستی این مسئله مورد توجه قرار گیرد که در هنگامی که مواد قابل اشتعال از نوع بخار می باشد، سیستم تهویه فقط در شرایطی قابلیت و توانایی پیشگیری را دارد که بطور کامل از ته نشین شدن بارهای اضافی خطرناک در محیط قبل اشتعال و انفجار اطمینان حاصل شده باشد.
– سیستم تهویه طبیعی:
در این نوع از سیستم تهویه، جابجایی هوا تحت تاثیر اتمسفر در محیط صورت می پذیرد و هیچ گونه دخل و تصرفی توسط بشر صورت نمی گیرد.
– سیستم تهویه مصنوعی:
در این نوع از سیستم تهویه با استفاده از تجهیزات مقدار حجم هوای بالایی را در محیط به چرخش در می آوردند.